BIOGRAFIE:
Szabó László was een Hongaars voetbalspeler die tussen 1953 en 1956 98 wedstrijden speelde voor Bp. Kinizsi, zoals Ferencvárosi TC in die periode noemde. Daarbij waren 68 competitiewedstrijden en 26 andere, waarbij hij 2 doelpunten aantekende. Hij werd er al vlug een spelbepalende speler en behaalde met Bp. Kinizsi tweemaal brons in het landskampioenschap van Hongarije (1954 en 1955). Hij vormde er met Dékány Ferenc een berucht verdedigingskoppel.
Eenmaal speelde hij met het Hongaars nationaal team in 1956 tegen Libanon. Hij werd ook regelmatig opgesteld in
de Hongaarse jeugdploegen.Szabó had een mooie toekomst voor zich. Specialisten zagen in hem de opvolger van Bozsik József, maar op 25 maart 1956 overkwam hem een ernstige knieblessure tijdens een wedstrijd tegen het nationaal Franse juniorenteam (volgens velen opzettelijk gekwetst door een tegenstrever). Szabó zou nog jaren procederen om schadevergoeding te verkrijgen voor de fysieke schade en zijn gebroken carrière. Na zijn herstel probeerde hij om terug te keren, maar de sportgeneeskunde stond toen nog niet zo ver om dergelijke kwetsuren afdoende te kunnen behandelen. Niet meer in het bezit zijnde van al zijn mogelijkheden trachtte hij nog bij de reserven van Ferencváros te spelen, maar het lukte hem niet meer.
De laatste wedstrijd die hij nog speelde voor Ferencváros vond plaats op 31 december 1956 in Sarajevo. De match werd er tegen FK Sarajevo afgesloten met een 2-1 nederlaag van zijn club. Het betekende zijn definitief afscheid van het voetbal -hij was toen pas 22 jaar oud-, maar hij zou zijn hele leven lang trouw blijven aan Ferencvárosi TC.
Hij bleef met zijn gezin wonen in Törökőr, een wijk in het 14de district van Budapest. Hij kreeg er drie kinderen en vijf kleinkinderen. De sport zat wel in de familie. Een zus van hem, Szabó Ágnes, was actief als basketbalspeelster en won een zilveren medaille op de Europese kampioenschappen 1956 in Moskou en tweemaal een bronzen medaille. Parti János, haar eerste man was Olympisch kampioen kanovaren in Rome 1960 en won twee zilveren medailles (Helsinki 1952 en Melbourne 1956).
Szabó László overleed op 18 maart 2013 op 79-jarige leeftijd. Hij werd op 29 maart begraven op het Rákoskeresztúri kerkhof.
 |
 |
| Het team van Bp. Kinizsi loopt het veld op voor een wedstrijd tegen Sztálinvárosi Vasas, met (van links naar rechts) Kispéter Mihály, Dalnoki Jenõ, Szabó László, Kertész Tamás, Vilezsál Ozskár, Dékány Ferenc en Láng Károly. |
 |
Het team van Bp. Kinizsi met (van links naar rechts) Kispéter Mihály, Rudas Ferenc, Mészáros József, Kertész Tamás, Szabó László, Dékány Ferenc, Fenyvesi Máté, Mátrai Sándor, Orosz Pál, Faragó Lajos en Ombódi Imre, |
Szabó veroverde slechts 1 cap voor het Hongaars nationaal elftal
door op 29 februari 1956 op minuut 60 in te vallen in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Libanon, die met 1-4 gewonnen werd in Beiroet. Nog geen maand later werd hij het slachtoffer van een zware kniekwetsuur die verhinderde dat hij nog meerdere caps kon behalen! De wedstrijd in Libanon werd toen echter niet als officiële wedstrijd beschouwd. Pas in 2003 erkende de MLSZ de match als een officiële wedstrijd.
Met het jeugdteam van Hongarije won hij in 1953 het UEFA Europees kampioenschap voetbal onder 19 in België. De jonge Hongaren versloegen Joegoslavië in de finale met 2-0. Van 1948 tot en met 1956 werd het toernooi opgericht onder de naam FIFA Junior Tournament. Sebes Gusztáv was toen coach van dat team, waarvan ook ondermeer Tichy Lajos deel uitmaakte.
 |
|
Het Hongaarse UEFA-elftal, toernooiwinnaar in 1953 met o.a. Szabó László (staande derde van rechts). |
 |
ERELIJST:
|
 Szabó Ágnes, de basketballende zus van László. |
 |
Het Hongaarse basketbalteam met Szabó Ágnes op de bovenste rij uiterst rechts. |
 Parti János, de eerste echtgenoot van Szabó Ágnes. |
 |
Olympisch kampioen Parti János in actie als kanovaarder. |